راهکار‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت برای عبور از بحران آب؛ از اصلاح الگوی کشت تا رفع فرسودگی شبکه آبرسانی

خشکسالی ، کاهش بارندگی ، افزایش دمای هوا و برداشت غیر ضروری منابع آب در سالهای اخیر ، این کشور را به بحرانی تبدیل کرده است که روز به روز در حال افزایش است.
در منابع آب و استفاده از آب ، زنگ هشدار از زنگ هشدار عبور کرده و در اکثر استان های کشور زنگ هشدار را افزایش داده است. قطرات آب زیرزمینی ، کاهش شدید در حجم مخازن سد ، و خشک شدن رودخانه های دائمی نشانه های روشنی از وضعیتی است که دیگر نمی تواند موقتی یا گذرا تلقی شود.

همچنین ، الگوی مصرف در بسیاری از بخش ها تغییر نکرده و بخش کشاورزی هنوز بیش از 5 ٪ از منابع آب کشور را تشکیل می دهد.

پروژه های هزینه انتقال آب ، موانع گسترده و توسعه نامتعادل صنایع در مناطق کم آب از جمله اقداماتی است که در دهه های گذشته به این بحران افزوده است.

در همین راستا ، متخصص انرژی هاشم اورای ، در مصاحبه ای با مقدار با اشاره به ادامه بحران آب در کشور ، این نتیجه ده ها سال از سوء مدیریت است و گفت: “اگر سیاستگذاران یک برنامه علمی را تدوین و اعلام کنند ، می توان مسیر اصلاحات را آغاز کرد ؛ اما اکنون ، به جای انجام اقدامات اساسی ، وعده های اولیه انجام می شود.

وی گفت: “البته آمار وزارت انرژی و وزارت کشاورزی متفاوت است ، اما بیشتر منابع آب در کشاورزی مصرف می شود.” در حالی که تمرکز دولت بر بخش های دیگری مانند صنعت و مصرف خانه است.

وی تأکید کرد: “اصلاح مصرف آب در کشاورزی ضروری است ، اولین کسی که الگوی کشت متناسب با آب و هوای کشور و دومی برای ترویج فناوری تولید را تغییر می دهد ؛ ما نمی توانیم در همه مناطق از هر محصولی مانند هندوانه کاشت کنیم ؛ زیرا حدود 2 لیتر آب برای تولید یک کیلو هندوانه مصرف می شود.

توسعه صنعتی بدون توجه به منابع آب

این کارشناس انرژی با اشاره به موقعیت نامناسب صنایع در مناطق بیابانی کشور گفت: “در پروژه های توسعه صنعتی کشور ، آبرسانی پایدار از بین رفته است.” ایجاد صنعت آب در مناطق مرکزی ، صرف نظر از منابع آب ، یک خطای استراتژیک است که اکنون آنها می خواهند با پروژه های انتقال آب از خلیج فارس جبران شوند. با این حال ، این راه حل نه اقتصادی است و نه از نظر محیط زیست.

OUI گفت: “برای انتقال هزار کیلومتر آب از خلیج فارس به مناطق مرکزی کشور ، برخی از پروژه های انتقال آب نه تنها یک راه حل هستند بلکه هزینه های آن ، پیامدهای زیست محیطی و پیامدهای زیست محیطی باید با دقت مورد بررسی قرار گیرد.”

OEI گفت: “مصرف آب در کشور در کشور سهم کمی از حدود 2 ٪ دارد ، اما تمرکز بیشتر مقامات روی این بخش است.” با این حال ، حتی اگر افراد 5 ٪ کاهش مصرف داشته باشند ، تنها 4.9 درصد از کل مصرف آب کاهش می یابد. بنابراین ، بار اصلی بحران آب نباید روی شانه های مردم قرار گیرد.

راه حل کوتاه مدت ؛ تصحیح تدریجی قیمت آب

این کارشناس انرژی در مورد استراتژی های کوتاه مدت برای غلبه بر بحران گفت: “افزایش تدریجی قیمت آب و تحقق آن یکی از راه های مدیریت مصرف در کوتاه مدت است.”
وی گفت: “بسیاری از شهروندان حتی نمی دانند که چقدر هزینه آب را پرداخت می کنند.” وقتی محصول تقریباً رایگان باشد ، هیچ انگیزه ای برای پس انداز وجود ندارد.

OUI ادامه داد: این فقط در بخش خانه نیست. در مورد کشاورزی و صنعت نیز همین مسئله صادق است. در صورت عدم وجود یک سیاست قیمت گذاری مؤثر ، نمی توان انتظار داشت که مردم یا تولید کنندگان مسئولیت منابع آب را بر عهده بگیرند.

از دست دادن آب زیاد در شبکه آبرسانی شهری باید اصلاح شود

این کارشناس انرژی گفت: “طبق تخمین ها ، حدود 5 ٪ از آب آشامیدنی شهری قبل از رسیدن به مصرف کننده در شبکه های فرسوده از بین می رود.” تصحیح این شبکه ها یکی از اقدامات فوری و لازم برای مدیریت مصرف آب است.

ذخیره آب عمیق ، راهی برای کاهش تبخیر

وی همچنین تبخیر بالای آب در پشت سدها را یکی از مشکلات جدی این کشور توصیف کرد و گفت: در کشوری با نور شدید خورشید مانند ایران ، ذخیره آب سطحی عملاً تبخیر را افزایش می دهد. ما باید به سمت ذخیره سازی عمیق و استفاده از روش های جدید مدیریت منابع آب حرکت کنیم. حدود یک سوم از آب کشور تبخیر می شود ، که بسیار زیاد است.

گفت: “عبور از بحران آب نیاز به شفافیت ، صداقت ، مشارکت مردم و تصمیم گیری مبتنی بر دانش دارد.” اگر همان مسیر گذشته را ادامه دهیم ، بحران فقط عمیق تر می شود. مسلماً ، این موضوع راه حل کوتاه مدت ندارد و نیاز به یک برنامه ریزی ملی و صادقانه دارد.

پایان پیام/