بلانش: حسینی در فدراسیون بوکس تصمیمگیرنده نیست/ در کارم دخالت میکنند

سینا بلانش در گفتگو با میزانوی با اشاره به نتایج تیم ملی بوکس بزرگسالان در بازی های کشورهای اسلامی گفت: سطح کشورهای اسلامی بالا نبود و تیم ها اکثراً متوسط بودند، اما با این وجود تیم ایران تنها به مدال برنز دست یافت که دور از انتظار بود.
وی با تاکید بر اینکه ترکیب تیم ملی از نظر تجربه ضعیف نبود، افزود: وقتی تیمی با این تجربه نتیجه نمی گیرد باید بررسی شود که مشکل از کجاست. مشکل کادر فنی، انگیزه بچه هاست یا بی برنامگی در فدراسیون؟
سالهاست که هیچ برنامه مدونی در بوکس وجود ندارد
پیشکسوت بوکس با اشاره به اینکه همیشه در دقیقه 90 به یاد تیم ملی هستیم، تصریح کرد: سالهاست که برنامه مدونی در بوکس کشور وجود ندارد. تیم ملی بزرگسالان ویترین هر رشته ای است اما در اکثر اوزان حتی 5 بوکسور آماده رقابت نداریم. امکانات محدود است، برنامه سالانه مشخصی وجود ندارد و بازی های تدارکاتی و اردوهای مشترک در طول سال برگزار نمی شود یا اگر برگزار می شود با تیم های سطح پایین است. در حالی که برای حفظ آمادگی تیم ملی باید سالانه حداقل 5 تا 6 رویداد آماده سازی باکیفیت داشته باشیم.
بلانچ با اشاره به تغییرات متعدد در کادر فنی تیم ملی در سال های اخیر گفت: چند سرمربی در چند سال گذشته تغییر کرده اند. از نهرودی گرفته تا فونتانا و دیگر مربیان کوبایی و حالا همایون امیری، اما هیچ کدام نتیجه نگرفتند. وقتی با تغییر مستمر مربیان هنوز نتیجه ای حاصل نمی شود یعنی مشکل جای دیگری است و ریشه در ساختار و مدیریت دارد نه کادر فنی.
تصمیمات موقتی و بدون آینده نگری هستند
پیشکسوت بوکس کشور از بی برنامگی انتقاد کرد و افزود: چیزی به نام برنامه ریزی بلند مدت در بوکس ایران وجود ندارد. تصمیمات موقتی و بدون آینده نگری هستند. بازیکنان تعویضی آماده نیستند و در صورت مصدومیت یا غیبت ملی پوشان باتجربه، عملا تیم ناقص خواهد بود. دانیال که در کشورهای اسلامی قهرمان شد باتجربه ترین بوکسور ما بود و اگر نمی آمد حتی یک مدال برنز هم نمی گرفتیم که زنگ خطر است.
من حتی قدرت انتخاب یارانم را ندارم
سرمربی تیم ملی جوانان با اشاره به مشکلات این رده گفت: تقریبا هیچ درمانی برای جوانان وجود ندارد. من حتی حق انتخاب کمک مربیانم را ندارم و فدراسیون نفرات مورد علاقه خود را معرفی می کند. در حالی که کسانی بودند که سال ها با من کار کردند و شناخت کافی از تیم داشتند. قهرمان بزرگی مثل مجید حاج عباسی که دستیار من است در ماموریت رسمی در کنار تیم من نیست و مربیان انتخابی فدراسیون تحمیلی بودند!
وی ادامه داد: روزی که روح الله حسینی به من پیشنهاد سرمربیگری تیم جوانان را داد، به عنوان سرپرست فدراسیون به او گفتم کتبا از ما حمایت کند و نامه های مورد نیاز را به ما بدهد و من خودم اسپانسر دارم و اردوها را برگزار می کنم، اما اردوها در مکان هایی برگزار شد که دیگران می خواستند! راستش من درخواست خاصی نداشتم ولی واقعا دلیل بعضی رفتارها رو نمیفهمم.
تیم ما همیشه نصفه و نیمه اعزام می شد
بلانش با یادآوری افتخارات تیم نونهالان افزود: در مسابقات جهانی صربستان با 6 بوکسور حضور داشتیم و 5 فینالیست داشتیم که 3 مدال طلا و 2 نقره کسب کردند اما این موفقیت بزرگ اصلا دیده نشد و حمایت نشد. در حالی که چنین نتایجی پس از انقلاب بی سابقه بود. تیم ما همیشه نیمه و نیمه اعزام می شد اما نتایج و افتخارات تیم نوجوانان مشخص است.
وی با اشاره به عملکرد حسینی در فدراسیون بوکس گفت: حسینی از خانواده بوکس است و فردی قابل احترام به حساب می آید اما متاسفانه تصمیمات نهایی را خودش نمی گیرد و یا تحت تاثیر اطرافیان و یا نگرانی از انتخابات پیش رو به نفع گروه خاصی تصمیم می گیرد. گروهی که همه بوکسی ها می شناسند و فقط برای منافع خود کار می کنند نه برای توسعه بوکس در کشور.
هدف من کمک به بوکس است نه حفظ موقعیت شخصی
این پیشکسوت بوکس گفت: اگر بگوییم رئیس فدراسیون موفق بوده کذب است و اگر بگوییم کاملا شکست خورده است انصاف نیست. باز هم می گویم که او تصمیم گیرنده نیست و از این بابت نگران هستم.
بلانچ افزود: اگر روند تصمیم گیری به همین منوال پیش برود، قطعا بوکس ایران به جای پیشرفت، پسرفت خواهد کرد. تا زمانی که تصمیمات به نفع افراد خاص گرفته شود و شایسته سالاری کنار گذاشته شود، هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد. اگر به همین منوال ادامه پیدا کند، دیگر با این گروه کار نخواهم کرد، زیرا هدفم کمک به بوکس است نه حفظ موقعیت شخصی.
من نیازی به اثبات خودم ندارم
بلانش در پاسخ به این سوال که آیا ورود فدراسیون به انتخاب دستیارانش محدود می شود، تصریح کرد: متأسفانه فراتر از این است! جشنواره نونهالان را برگزار کردند و گفتند بوکسور بیاورید تا نونهالان بازی کنند. من هم گفتم بازیکنان متولد شده باید در چه سالی بازی کنند تا به نفع تیم نوجوانان باشد اما باز هم این اتفاق نیفتاد و نمی دانم چه شد که اتفاقات دیگری افتاد. الان هم می خواهم اردو را در شهری که می خواهم برگزار کنم اما می گویند برو شیراز!
وی در پایان خاطرنشان کرد: 15 سال قهرمان ایران بودم. من چندین سفر رفتم و همه مرا می شناسند و نیازی به اثبات خودم ندارم. تنها چیزی که از فدراسیون خواستم حمایت واقعی و برنامه ریزی منسجم بود. اگر هدف رشد و اعتلای بوکس ایران باشد در خدمت خواهم بود اما اگر تصمیمات همچنان تحت تاثیر علایق و روابط شخصی باشد ادامه همکاری فایده ای ندارد.
انتهای پیام/
منبع : میزان



