توزیع روزانه ۲۰۰ میلیون بنزین در جنگ ۱۲ روزه

به گفته شانا ، وزارت نفت در جنگ دو روزه تحمیلی وزارتخانه نبود. سنگی که با فرماندهی هوشمند ، مهندسان و کارکنان که هرگز از تلاش و زنجیره ای از بالادست به پایین دست کشیدند ، توانست امنیت انرژی کشور را حفظ کند.

در پاسخ به بحران در ساعات اولیه حملات ، وزارت نفت تهیه شد و با فعال کردن ترتیبات از پیش تعیین شده وارد میدان شد. آماده سازی کامل عملیاتی ، با تمرکز بر ادامه تولید در سراسر زنجیره ارزش ، بازسازی فوری نقاط آسیب دیده در پارس های جنوبی ، فجر جم ، انبارهای شهری و ری ، محافظت از انرژی و زیرساخت های سایبر و پاسخگویی شفاف نسبت به رسانه ها و افکار عمومی فقط بخشی از صنعت نفت بود.

سوابق در قلب تهدید

در روزهایی که مردم نگران ایستگاه های سوخت بودند ، صنعت نفت سوابق منحصر به فردی را تعیین کرد. از جمله توزیع روزانه 2 میلیون لیتر بنزین و افزایش 5 ٪ در عرضه در مقایسه با روزهای عادی. تأمین سوخت پایدار در سراسر کشور ، تنظیم هوشمند مخازن و محافظت کامل از سیستم های توزیع هوشمند اقدامات و دستاوردهایی دیگر بود که منجر به تأمین انرژی پایدار در جنگ شش روزه شد. راز این مقاومت در یک کلمه نهفته است: زنجیره ای.

صنعت نفت ایران در این جنگ عمل می کرد ، نه یک جزیره بلکه یک زنجیره. به عنوان مثال ، اگر در بخش بالادست ، تولید نفت و گاز به موقع انجام نمی شد ، پالایشگاه ها در روند کار خود مشکلی داشتند. اگر انتقال میانی مختل شود ، گاز قطع می شود و بیمارستان ها در تاریکی قرار می گیرند. در بخش پایین دست ، پالایشگاه ها به سرعت به کار خود ادامه دادند. در صادرات ، بارگذاری اسکله ها بدون معمول ادامه یافت و ایستگاه ها در شبکه توزیع شهری فعال بودند و سیستم ها بدون ایجاد اختلال به کار خود ادامه می دادند.

در این جنگ دو روزه تحمیل شده ، فقط موشکی نبود که به دشمن پاسخ داد. سیستم های هوشمند ، تیم های سایبر و مهندسان ناشناس برای جلوگیری از انجام هر کاری دشمن به صحنه آمدند.

زیر خورشید 2 درجه ، بر روی سکوهای غیرت

در طی این دو روز ، هنگامی که آسمان جنوبی گرمتر از همیشه بود ، و دمای هوا در جزایر و سکوهای میدان مشترک پارس جنوبی به 2 و حتی 2 درجه رسید ، مردانی بودند که در آفتاب ایستاده بودند. آفتاب گرم آفتاب روی سکو. تلاش های صنعت نفت در اتاق فرماندهی کار نکرد ، بلکه در قلب امکانات نفتی برای چاه بودن هموطنان بود. کسانی که لحظه ای در آفتاب سوزان و تابستان عرق تسلیم نشدند.

در سکوهای دریایی ، در جزایر ، مانند خارگ ، لاوان ، سیری و در زمینی مانند Assaluyeh ، Oil South ، West Karun ، این مردان با وجود تهدیدات مستقیم برای رژیم صهیونیستی ایستادند. آنها ایستادند ، زیرا می دانستند که آیا یک لحظه دارند ، یک چراغ خانگی در کشور خاموش می شود. ایستاد زیرا آنها فهمیدند که روغن فقط سوخت نیست. افتخار ملی است …

غیرت ، فراتر از ادعا

درست است که کارمندان صنعت نفت در سالهای اخیر به دلیل برخی از کلاهبرداری ها در خواسته های مناسب بوده اند. حقوق ، معیشت ، امنیت شغلی همه صادق است ، اما وقتی خانه در وسط قرار دارد ، وقتی خبر بمباران فاز 1 می رسد ، این مردان به دسته قانونی نگاه می کنند و نه بیش از حد اضافه کاری. آنها به پرچم نگاه می کنند. به خاک به خانواده هایی که منتظر هستند. به همین دلیل در گرمای سوزان جنوب ، در قلب تهدید و خطر ، با قلب قرص ، شیر روغن مانند همیشه باز نگه داشته می شود و شعله های پالایشگاه را روشن می کند.

کارمندان صنعت نفت به دلیل نوع کار ، به دور از خانواده و در روزهای جنگ ، سخت ترین بخش زندگی کاری خود در مناطق عملیاتی کار می کنند. در طی این دو روز ، هنگامی که خبر انفجار از رسانه ها پخش شد ، این کارمندان و خانواده های آنها نیز مورد استقبال قرار گرفتند ، اما آنها لحظه ای کار را متوقف نکردند و با افتخار با قدم های محکم در صنعت نفت قدم گذاشتند. در روزهایی که دشمن می خواست صنعت نفت را با ترس فلج کند ، تهدید کند ، در سایه جنگ ، مردان و زنان ناشناس در صنعت نفت از بالادست تا پایین دست ، با قلبهای پر از غیرت ، حتی یک لحظه انرژی متوقف نشد.

پایان پیام/