روزنامه «صدای ایران»؛ شماره ۴۶| پنج‌گانهٔ امنیت ملّی

چهل شماره شماره روزنامه اینترنت ایران khamenei.ir با عنوان “پنج امنیت ملی” با سرمقاله ای در مورد آموزه های استراتژیک جنگ 6 روزه اخیر برای حفظ و تقویت بازدارندگی واقعی منتشر شد.

نسخه PDF از در اینجا دریافت

سرمقاله:

جنگ 6 روزه با رژیم صهیونیستی باید یکی از نقاط عطف معادلات امنیتی منطقه در نظر گرفته شود. رویدادی که همراه با پیامدهای عملیاتی ، آموزه های مهم استراتژیک را برای ملت ایران انجام می دهد. این تجربه نشان داده است که برای حفظ و تقویت بازدارندگی واقعی ، چه مؤلفه هایی باید در کانون امنیت ملی ایران قرار بگیرند.

اول ، موقعیت رهبری در ایران یک مزیت بی نظیر و تعیین کننده است. رهبری که تصمیمات آن نه تنها از ایمان و ایدئولوژی ناشی می شود ، بلکه از عقلانیت ، شجاعت ، محبوبیت و خرد نیز بهره می برد. در قلب این رهبر است که مفهوم دفاع به ایدئولوژی گره خورده است و ایران را به قدرت ماندگار و بادوام تبدیل کرده است. همانطور که در این جنگ ، حتی ورود غیرمستقیم دو قدرت هسته ای در جهان نتوانست با موقعیت ایران دخالت کند و پس از دوازده روز ، آنها مجبور به عقب نشینی شدند. این بدون راهنمایی و خرد رهبری امکان پذیر نبود.

دومین درس اصلی این است که عامل اصلی امنیت قوی تر شدن در همه زمینه ها است. تجربیات تاریخی و همچنین جنگ اخیر نشان داده است که هیچ مذاکره یا آشتی نمی تواند در برابر حمله دشمن باشد. آنچه که یک بازدارنده واقعی در نظر گرفته می شود ، توانایی دفاع ملی ، درون زا ، مؤثرتر و پایدار تر است. این قدرت است که مذاکره را معنی دار و کارآمد می کند.

سوم ، همبستگی اجتماعی صرفاً یک مفهوم نظری نیست. در عوض ، این نقش به عنوان یک متغیر واقعی در معادلات امنیتی ایفا می کند. هنگامی که وحدت ملی تضعیف می شود یا دشمن احساس می کند که همدلی مردم و حاکمیت تضعیف می شود ، این نقطه می تواند جرقه ای برای شروع جنگ باشد. بنابراین ، سیاست گذاران باید بر ادغام پیوند ملت و حاکمیت تمرکز کنند و به جای تلاش برای تغییر مردم ، با درک و نیازهای خود سازگار شوند.

واقعیت چهارم این است که دنیای امروز تحت نظارت قانون و اخلاق اداره می شود ، اما بر اساس منافع و اجبار. ایده ادغام در نظم جهانی برای امنیت ، یک مفهوم ساده و خطرناک است ، به ویژه هنگامی که رژیم مجهز به سلاح هسته ای بدون اختلال در ارتفاعات جولان است. بنابراین ، مقاومت و اعتماد به قدرت موشکی منطقی ترین گزینه برای ایران است. انتخابی که حتی برخی از کشورهای عربی نیز با وجود سکوت خود تأیید کرده اند ، از عدم توانایی آنها در پاسخ به تهدیدات ابراز نگرانی کردند.

پنجم و سرانجام ، باید توجه داشت كه حقوق بین الملل در عمل مشمول منطق قدرت است نه عدالت. تجربیات بی شماری ثابت کرده است که تکیه بر معاهدات بین المللی یا اعتماد به نفس دشمن راهی برای امنیت پایدار نیست. تنها راه تقویت قدرت درونی و بی اعتمادی استراتژیک به ساختارهای قدرتهای جهان است.

پایان پیام/