کمیته انضباطی یا بنگاه اقتصادی؛ چرا احکام صادره فدراسیون فوتبال بازدارندگی لازم را ندارد؟/ سلاخی اخلاق زیر بار جریمه‌های بی‌اثر

در حالی که وظیفه ذاتی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران حفظ عدالت و ضد نقض ورزش است ، عملکرد این کمیته در سالهای اخیر بیشتر شبیه یک شرکت شده است و با صدور مجازات های مالی ، موقعیت قانونی خود را تضعیف کرده است.

کمیته انضباطی ستون مهمی از ساختار فدراسیون فوتبال هر کشور است. نهادی که وظیفه اصلی آن حفظ سلامت مسابقات ، ایجاد عدالت انضباطی و برخورد با متخلفان در چارچوب مقررات داخلی و بین المللی فوتبال است. اما نگاهی به روند کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال ایران در سالهای اخیر ، به ویژه در این فصل ، نشان می دهد که این نهاد مهم از مسیر حقوقی و قضایی آن فاصله دارد و به نهاد درآمد بیشتری تبدیل شده است.

یکی از انتقادات جدی کمیته انضباطی عدم بازدارندگی جملات است. مجازات های مالی که علیه باشگاه ها ، بازیکنان و کادر فنی صادر شده است ، نه تنها نتوانسته اند از تخلفات مکرر جلوگیری کنند ، بلکه باعث شده متخلفین با پرداخت مبلغ مشخص شده به راحتی از مسئولیت مسئولیت فرار کنند. در حالی که انتظار می رود مجازات ها در موارد جدی مانند محرومیت ، تعلیق یا کسر اجرا شود ، کمیته انضباطی به طور کلی از آراء مالی راضی است ، گویی مأموریت موسسه حق حق ندارد بلکه کسب اطلاعات بیشتر است.

تبعیض در احکام یکی دیگر از بحران مهم کمیته است. در موارد مشابه ، ما شاهد عقاید متفاوت و گاه متناقض بوده ایم. یک بازیکن به دلیل یک رفتار انضباطی مشابه در یک باشگاه محرومیت سنگین دارد ، اما یک بازیکن دیگر باشگاه با تخلفات مشابه تنها جریمه است. این رویکرد تبعیض آمیز اساس عدالت ورزشی را زیر سوال برده و اعتماد به نفس مردم و فوتبالیست ها را به شدت تضعیف کرده است.

از طرف دیگر ، تأخیرهای غیرقانونی در صدور برخی آراء مهم نیز به یک مشکل اساسی تبدیل شده است. در بسیاری از موارد ، به ویژه مواردی که تخلفات اساسی مانند درگیری های جسمی ، توهین به داوران یا رفتارهای غیر رسمی علیه تماشاگران ، کمیته انضباطی تأخیر را به تأخیر انداخته است یا به طور کلی از صدور حکم اجتناب کرده است. این تأخیر آشکار ، علاوه بر از بین بردن فرصت بدتر شدن ، این پیام را به متخلفان می فرستد که در صورت نقض انتظار مجازات جدی ندارند.

از دیدگاه حقوقی ، فلسفه وجودی کمیته های انضباطی در فدراسیون های ورزشی حفظ نظم عمومی ، اطمینان از عدالت و حمایت از اصول بازی منصفانه است. هرگونه تخلف انضباطی باید به سرعت ، قاطع و به طور مؤثر مورد بررسی قرار گیرد تا اثر بازدارنده احساس شود. اما تبدیل آن به ابزاری برای صدور مجازات و بودجه دقیقاً بر خلاف این فلسفه است.

سؤال اساسی این است که آیا کمیته انضباطی باید به عنوان یک مقام قضایی یا یک شرکت عمل کند؟ اگر هدف مقابله با تخلفات و جلوگیری از اختلال در فوتبال است ، چرا آن را با محرومیت و مجازات های سرنوشت ساز جایگزین می کند؟ آیا عزت فوتبال ایران به یک نهاد جدی تر ، مستقل و سرنوشت ساز نیاز دارد؟

امروز ، بیش از هر زمان دیگری ، فدراسیون فوتبال ایران نیاز به بررسی اساسی رویکرد کمیته انضباطی خود دارد. انتخاب افراد با تخصص حقوق ورزشی ، بی طرفی مطلق و شجاعت در صدور سفارشات سخت می تواند اعتبار از دست رفته را بازگرداند. همچنین ، تدوین آئین نامه های انضباطی شفاف تر ، ارتباط به موقع عقاید انضباطی و نظارت دقیق بر روند تخلفات ، ضرورت اصلاحات ساختاری برای کمیته در نظر گرفته می شود.

تا زمانی که کسب درآمد به عملکرد کمیته انضباطی و احکام عدم بازدارندگی واقعی نگاه کند ، هیچ امیدی به بهبود فضای اخلاقی کشور وجود ندارد. فوتبال سالم ، به نظم و انضباط واقعی نیاز دارد. نظم و انضباط رسمی و درآمد نیست.

پایان پیام/