پزشکی که دغدغه کودکان و جامعه دارد/ رویای یک ملاقات با ابوعلی‌سینا + فیلم
به گزارش خبرنگار ایرنا، پزشک معتمد، خوش‌نام و فعال اجتماعی است که در سمنان محبوب خانواده‌هاست. کمتر شهروندی در سمنان پیدا می‌شود که او را نشناسد، به ادب، اخلاق و مهارت در کار شهره است.
دکتر نوید دانایی متخصص اطفال و فوق تخصص نوزدان نعمتی برای کشور و استان سمنان در حوزه سلامت کودکان محسوب می‌شود. شب و روز برایش فرقی ندارد. در طول ۲۴ ساعت کمتر از چندساعت را به خواب اختصاص می‌دهد و مدام در تکاپو برای سلامت کودکان است. دغدغه اجتماعی نیز دارد، معتقد است نباید به مسایل اطراف خود بی‌تفاوت بود، برای تحول، توسعه و پیشرفت باید همه دست در دست هم نقش‌آفرین باشند.
زندگی را به دوران پیش از کرونا و پساکرونا تقسیم می‌کند و بر این باور است که درس‌های کرونا به درستی نگاشته نشده است. باید از کرونا درس گرفت و همواره با پیش‌بینی مسایل، آماده به کار و اقدام باشیم، بحران‌ها نشات گرفته از ناآگاهی هستند.
محبوبیت و تسلط بر کار دکتر دانایی بهانه‌ای شد برای گپ و گفت خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) مرکز سمنان با این پزشک و پدر مهربان و پرتلاش که کلامش بی‌لبخند و بی‌احساس بر لب جاری نمی‌شود.
ایرنا: خودتان را معرفی کنید؟
نوید دانایی متولد سال ۱۳۵۴ هستم.
ایرنا: چگونه وارد حرفه پزشکی شدید؟
دایی‌ام پزشک متخصص اطفال بود و من از همان زمان با این رشته پزشکی آشنا و به آن علاقه‌مند شدم.
روزی چند ساعت برای قبولی در آزمون سراسری درس خواندید؟
دست‌کم ۱۰ ساعت از شبانه‌روز مشغول درس خواندن بودم.
روزی چند ساعت به استراحت و خواب اختصاص می‌دادید؟
بیشتر ساعت‌های روز بیدارم، کم‌خواب بودم و به‌طبع، بیشتر مشغول درس‌خواندن بودم.
چه سالی وارد دانشگاه شدید؟
همیشه آدم کنجکاوی بودم، سال ۱۳۷۳ با قبولی در رشته پرشکی در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سمنان وارد این عرصه و سال ۱۳۸۰ دانش‌آموخته پزشکی عمومی شدم. سال ۱۳۸۴ دوره تخصص اطفال را در همین دانشگاه ادامه دادم و سال ۱۳۸۷ دانش‌آموخته شدم. سال ۱۳۹۰ تصمیم به گذراندن دوره فوق تخصص نوزادان گرفتم و همچنان مشغول طبابت هستم.
ایرنا: سابقه کار اجرایی هم دارید؟
سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۰ رییس بیمارستان امیرالمومنین(ع) سمنان و از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷ معاون آموزشی و سال ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ رییس دانشگاه علوم‌پزشکی استان سمنان بودم. پس از آن زمان تا کنون مشغول طبابت هستم.
ایرنا: علاقه‌مند به فعالیت در عرصه سیاست هستید؟
(کمی سکوت کرد) تا امروز هیچ وقت به این موضوع فکر نکردم، علاقه‌مند به فعالیت اجتماعی هستم، اما به فعالیت سیاسی علاقه ندارم.
معتقدم فردی که فعالیت اجتماعی دارد، باید فعالیت سیاسی هم داشته باشد، اما می‌شود به عنوان فعال اجتماعی برای ایجاد تحول اجتماعی تلاش کرد بدون آنکه وارد عرصه سیاست شد.
اما در مجموع نمی‌توان گفت فعالیت اجتماعی از عرصه سیاست جداست.
ایرنا: پس بیشتر دغدغه مسایل اجتماعی دارید؟
اگر قرار باشد در جامعه تحرک ایجاد کنیم، نمی‌شود به مسایل اجتماعی بی‌تفاوت بود.
تخصصی در زمینه موسیقی، نقاشی و ورزش ندارم، اما علاقه‌مند به مسایل اجتماعی هستم.
ایرنا: دغدغه‌مندی اجتماعی ژنی است یا اکتسابی؟
هردو اثرگذار است، پدرم فرهنگی بود و به مسایل اطراف بی‌تفاوت نبود. درباره دردها و مشکلات جامعه در خانه حرف می‌زد و نگذاشت تک‌بعدی بزرگ شوم.
دوره دبیرستان حس دغدغه‌مندی اجتماعی و احساس مسولیت اجتماعی را در من تقویت کرد، معلمانم به من یاد دادند تا بی‌تفاوت نباشم.
هیچ‌وقت نتوانستم خود را از جامعه جدا ببینم، چرا که عوامل اجتماعی بر سلامت اجتماع و زندگی فردی موثر است.
ایرنا: اوقات فراغت چه کاری انجام می‌دهید؟
فشار کاری‌ام زیاد است، اوقات فراغت آنچنانی ندارم، کار با کودکان برایم جذاب است و تفریحم محسوب می‌شود.
ایرنا: خانواده با مشغله‌کاری شما کنار آمده‌اند؟
بله، همسرم جلوتر از من است، گاهی ساعت ۲ شب به من پیام می‌دهد، یک مریضی برای ویزیت پیش شما می‌آید. می‌گویم ۲ نصف شب است. می‌گوید: حالا این مریض را هم ببین چه می‌شود.
به دلیل فشار کاری، زحمات خانه با همسرم است، اما گلایه نمی‌کند کنار آمده است.
اما دخترم گلایه می‌کند حرفش درست است، مطمئن هستم من را نمی‌بخشد، امیدوارم من را درک کند.
دخترم به دنیا آمد مسوول بودم. اکنون هم ساعت‌های طولانی مشغول طبابت هستم. گاهی پیش آمده است که سفر بودیم مجبور شدیم برگردیم، وسط پارک و تفریح به خاطر مراجعه بیمار برگشتیم و دخترم خیلی ناراحت شد.
ایرنا: دخترتان دوست دارد پزشک شود؟
خیر، نمی‌خواهد دکتر شود، می‌گوید می‌خواهد معلم شود. در پاسخ به پرسش یکی از بستگان که چرا همچون پدر و مادرت پزشک نمی‌شوی، می‌گفت: از زندگی پدر و مادرم عبرت گرفتم.
ایرنا: چه چیزی شما را خوشحال می‌کند؟
وقتی نوزاد یک کیلوگرمی درمان می‌شود و اکنون تبدیل به نوجوان شده است، او را می‌بینم برایم لذت‌بخش، آرامش‌بخش، خوشحال‌کننده و بزرگترین شادی برای من است.
ایرنا: برای گذران اوقات فراغت و خستگی دوست دارید کجا بروید؟
هر وقت از لحاظ روحی کم می‌آورم به زیارت می‌روم، اگر بین دریا و زیارت یکی از انتخاب کنم، زیارت اولویت نخستم است.
ایرنا: سفر را دوست دارید؟
یکی از علاقه‌مندی‌هایم بازدید از مکان‌های دیدنی ایران است، بیشتر شهرهای ایران را رفته‌ام.
ایرنا: نظر شما درباره کرونا چیست؟
کرونا با همه بدی‌هایی که داشت عامل تحول‌های مثبت و منفی در زندگی‌ام شد. کرونا نشان داد هر فرد قطعه‌ای از اجتماع است که اگر نتواند کار خود را به درستی انجام دهد، کل جامعه دچار مشکل می‌شود.
بعد از کرونا چه تغییری کردید؟
قبل از کرونا پزشک بودم که فقط مریض می‌دیدم، اما پس از کرونا شیوع بیماری‌های واگیر را بر پایه داده‌های علمی و تحلیل‌ها پیش‌بینی و مطابق با آن برنامه‌ریزی می‌کنم.
به طور مثال متناسب با شیوع بیماری‌ها ویزیت شیرخواران و کودکان را اولویت‌بندی می‌کنم یا به داروخانه اعلام می‌کنم که در این محدوده زمانی نیاز به این دارو وجود دارد.
ایرنا: آیا جامعه از کرونا درس گرفته است؟
آنچنان که باید از کرونا درس نگرفتیم، کرونا به ما یاد داد باید همیشه آماده باشیم و پیش‌بینی داشته باشیم تا در صورت بروز مشکل غافلگیر نشویم. چون پیش‌بینی نمی‌کنیم دچار بحران می‌شویم.
باید از حوادث درس بگیریم، باید درس‌های کرونا را بنویسیم، درس‌ها در زمینه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و بهداشتی و درمانی. از کرونا باید نوشت تا استفاده شود، تجربه‌نگاری به درستی از کرونا انجام نشد.
ایرنا: واژه‌ای که از کرونا به ذهنتان می‌رسد؟
درس سلامت
ایرنا: اگر برگردید به عقب چه می‌کنید؟
مدیون تیم بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی سمنان هستم، محدود دانشگاه‌هایی بود که هیچ خروجی از دانشگاه در دوره کرونا نداشت، همه برای همراهی اعلام آمادگی می‌کردند.
معاونان آموزشی و پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی سمنان در دوره کرونا دست یاری دادند و یکی از آنان مرکز نگهداری بیماران کرونایی و دیگری آزمایشگاه تشخیص کرونا را راه‌اندازی کرد.
همه آنان کرونا گرفتند ولی خداروشکر خوب شدند قدردان زحمات همکارانم هستم.
ایرنا: خاطره‌ای از دوره کرونا دارید؟
یک روز با حجت الاسلام علی اکبر رشیدزاده مدیرکل بازرسی سمنان برای بررسی بخش‌ها به بیمارستان کوثر رفتیم. یکی از پرستاران در حال گریه بود، رفتم جلو و علت را جویا شدم، می‌گفت از بقیه همکاران بپرسید. در حال گریه می‌گفت من نمی‌خواهم از این بخش نگهداری بیماران کرونایی بروم، اما آنان قرعه‌کشی کردند اسم من درآمد، من می‌خواهم بمانم کمک کنم.
(با تاملی مصمم ادامه داد) باید جانفشانی‌های کادر درمان در دوره کرونا مستندسازی شود، رشادت‌هایی که همچون هشت سال دفاع مقدس خالصانه و خاضعانه بود.
ایرنا: خاطره‌ای تلخی که خیلی شما را ناراحت کرده باشد به یاد دارید؟
کارم با نوزادان است و تلاشی که به نتیجه نرسد تلخ است. دل می‌سوزد، اما شاید مصلحت باشد.
آخرین خاطره تلخ برای چند وقت اخیر است که نوزاد ۵۰۰ گرمی بعد از نازایی طولانی‌مدت به دنیا آمد اما هر چه من و دیگر همکاران تلاش کردیم، زنده نماند. خیلی دردناک و ناراحت‌کننده بود.
ایرنا: شیرینی کار خود را در چه چیزی می‌بینید؟
هر نوزادی که با لطف خدا زنده می‌ماند شیرینی کار است.
کودکانی که کم‌کم بزرگ می‌شوند و تا دیروز پزشکشان بودم اکنون فرزندانشان را پیش من می‌آورند نسل دوم را می‌بینم لذت می‌برم.
ایرنا: اگر بخواهید با یکی از شخصیت‌های تاریخی حرف بزنید کدامیک از شخصیت‌ها را انتخاب می‌کنید و چه می‌گویید؟
ابوعلی سینا. در شرایط سخت آن زمان، چنین دانشمند و عالِم بودن سخت است. به او می‌گفتم «دم شما گرم.»
ایرنا: دوست دارید چه چیزی اختراع کنید؟
دستگاهی که بچه‌ها وقت رگ گرفتن درد نکشند، بدون تزریق دارو وارد بدن کودک شود. برای سلامت ناچار به تجویز آمپول و تزریق هستیم.
ایرنا: حرکتی از کودکان ذهن شما را به خود مشغول کرده است؟
بله: تکالیف دخترم را در برنامه شاد می‌دیدم که یک پیام آمد. اول معنایش را نفهمیدم نوشته شده بود «خیلی دلم برای شما تنگ شده» بعد متوجه شدم، او همان نوزادی است که چند سال پیش با وزن یک‌کیلوگرم به دنیا آمد و اکنون که خواندن و نوشتن یادگرفته و هشت ساله است، اسمم را در برنامه شاد جست‌وجو کرده و این پیام را برایم فرستاده است.
مسافرانی از خراسان جنوبی بودند که مادر در مسیر سمنان زایمان کرد و چند ماه برای درمان زیر نظرم در سمنان بود.
ایرنا: چه چیزی به شما انرژی می‌دهد؟
برای من یک دنیا انرژی و انگیزه است وقتی که نوزاد ۶۰۰ گرمی در یکسالی به ۶ کیلوگرم می‌رسد، سه ماه بستری بود. به لطف خدا بزرگ شد، حرف می‌زند، راه می‌رود، دنیا غیر از این نیست.
ایرنا: در کنار کار پزشکی از کارهای فنی خانه سردر می‌آورید؟
به انجام کارهای فنی در اوقات فراغت علاقه‌مندم. پدرم معلم رشته حرفه‌وفن بود. سیم‌کشی، لوله‌کشی و تعمیر وسایل منزل را یادم داد.
ایرنا: کار نیمه‌تمامی دارید که اگر به گذشته برگردید انجام دهید؟
کار نکرده‌ای ندارم. هر کار خواستم با تلاش و کوشش به سرانجام رساندم.
ایرنا: خلقت خدا را چگونه می‌بینید؟
خدا در زندگی ماست، گوشه گوشه بخش اِن‌آی‌سی‌یو(آی‌سی‌یوی نوزادان) رنگ خدایی دارد، راهی برای اثبات خدا نمی‌خواهم.
ایرنا: نظرتان درباره پزشک اطفال در سه کلمه بگویید؟
ضامن سلامت آینده
ایرنا: پزشک اطفال چه تفاوتی با دیگر رشته‌های پزشکی دارد؟
رشته اطفال با دیگر رشته‌های پزشکی متفاوت است. متخصص اطفال و فوق تخصص نوزادان در زمینه «یک‌هزار روز نخست زندگی» کار می‌کند و کوچکترین نقص عملکرد پزشک گریبانگیر کودک تا آخر عمر می‌شود و همراه او خواهد بود.
اگر ثانیه‌های نخست درست طی شود، تضمین کننده سلامت جسم، روان و فکر نسل آینده است. سلامت نسل آینده از عملکرد متخصصان اطفال می‌گذرد. امیدوارم خوب کار کرده باشم و کارم به ارتقای کیفیت نسل آینده کمک کند.
ایرنا: چه چیزی تضمین کننده سلامت جامعه است؟
به عنوان پزشک که در حوزه سلامت کار می‌کنم. فقط درمان آدم‌های مختلف جامعه تضمین کننده سلامت نسل آینده نیست و باید به عنوان فعال اجتماعی نیز در رفع نقص‌ها تلاش کرد.
موضوعات مختلف موثر در ارتقای سلامت باید به درستی به جامعه آموزش داده شود تا خروجی نسل آینده سالم باشد.
ایرنا: از رسانه‌ها چه درخواستی دارید؟
امیدوارم با کمک رسانه بتوانیم جامعه را آگاه‌تر کنیم، علم بیشتر منجر به زندگی بهتر و مرفع‌تر خواهد شد.
رسانه‌ها کمک کنند تا بچه‌ها و جوانان به خاک وطن علاقه‌مند شوند، عشق به آب و خاک موجب می‌شود تا فرد با تمام توان برای رفع مشکلات تلاش می‌کند.
اگر دست به دست هم دهیم و کنار هم باشیم مشکلات حل می‌شود.
ایرنا: نظر شما درباره مهاجرت نخبگان چیست؟
مهاجرت ضربه و صدمه به جامعه و همه انسان‌هاست، هر مهاجرت در واقع مهاجرت یک مغز و یک ژن است. وجود آنان می‌تواند تحول کشور را رقم بزند.
منبع : ایرنا
