محرابی: استفاده از مربیان کوبایی اشتباه بزرگی بود/ تیم ملی بوکس تا چند سال نتیجه نمی‌گیرد

محراب در مصاحبه با مبلغوی گفت: “در بوکس حرفه ای ، معمولاً به سایر کشورهای ما دعوت می شود تا هنگام میزبانی و هزینه کردن آن را بجنگند و آن را طبیعی کنند.” سالهاست که ما درست بوده ایم و این کار را کرده ایم ، اما بوکسور تانزانیا که در مقابل من ایستاده بود فقط فرار می کرد و کشتی می گرفت.

وی افزود: از آنجا که بازی بسیار یک جانبه بود ، من از اجاق گاز بیرون رفتم و به نتیجه اعتراض کردم. من برای کمربند قاره ای مبارزه بزرگی در چین داشتم و او را به هم زدیم و او را زدیم تا او مسیر خود را از دست بدهیم. با این حال ، اگرچه او به عنوان برنده اعلام شد ، من هیچ اعتراضی نداشتم ، زیرا او به اندازه کافی خوب است و من نمی توانم این مبارزه آخرین را هضم کنم.

جانباز بوکس کشور ما در مورد درخشش فرزندش در تیم جوانان آسیا و مسابقات قهرمانی آسیا اظهار داشت: امیر علی روز بهتری دارد و آموزش و تغذیه مناسب دارد. من به عنوان پدرش ، من فقط می توانم کاری برای زندگی یک حرفه ای انجام دهم ، اما با مربیان تیم جوانان صفر تا صد مسئله فنی صفر است. مطمئناً آنها می توانند در این باره بهتر اظهار نظر کنند.

وی گفت: “بسیاری از مربیان خارجی به ایران آمدند و شاید ما یک یا دو مربی خوب داشته باشیم.” مقصر نتیجه گیری مربیان نیست ، زیرا آنها در حال برنامه ریزی هستند و فدراسیون نمی تواند خواسته های مربیان خود را برآورده کند. چگونه فدراسیون می تواند در حقوق و تغذیه ورزشکاران خود باقی بماند می تواند برنامه های مربیان خارجی را اجرا کند؟

مهرابی ادامه داد: مربی خارجی باید برای آموزش مربیان ایرانی بیاید. من فکر می کنم استفاده از کوبایی ها در بوکس ایرانی یک اشتباه بزرگ بود ، زیرا سبک آنها نبود. مربیان روسی ، اوکراین ، ازبکستان یا حتی قزاقستان می توانند به ما کمک کنند. به هر حال ، ما بیش از دو سال با کوبا و در بازی های آسیایی که برنده نشدیم و نماینده المپیک نبودیم ، از دست دادیم.

مدال آور برنز آسیا گفت: “در بخش جوانان و جوانان ، مربیان ایران خوب کار کردند.” بوکسورهای ما در این گروه سنی از کیفیت بالایی برخوردار هستند ، اما وقتی به بزرگسالان می رسند ، فاصله آنها از بوکسورهای سایر کشورها افزایش می یابد ، زیرا رقبا هر روز پیشرفت می کنند و در بهترین حالت هستند ، اما هزینه ای برای بوکسورهای ایرانی ندارند. شاید به همین دلیل است که بسیاری از استعدادهای گروه سنی اساسی به بزرگسالان نمی رسند یا هنگام ورود به زودی فراموش می شوند.

مهرابی در مورد مربی مربیگری Homayoun امیری گفت: “به او تبریک می گویم و امیدوارم که او موفق شود ، اما من اگر من همایون باشم ، این مسئولیت را قبول نمی کنم.” آنچه من از تیم بزرگسالان می بینم حتی آسیایی نیست ، با نهایت احترام به آنها. شاید دو یا سه بوکسور باتجربه فقط بتوانند کاری انجام دهند ، در غیر این صورت بوکسورهای دیگر خیلی عقب هستند و اکنون ما کار نمی کنیم.

وی گفت: “شاید اگر بوکسورهای جوانان و جوانان از مسیر صحیح به تیم ملی بزرگسالان برسند ، می توانیم نسبت به 5 یا 5 سال آینده خوش بین باشیم ، در غیر این صورت هیچ خبری در حال حاضر وجود ندارد.” البته ویترین فدراسیون تیم ملی بزرگسالان است و طبیعتاً تمام نتایج در اولویت قرار می گیرد که ما در دو یا سه سال گذشته موفق نبوده ایم.

قهرمان بوکس حرفه ای در مورد راه اندازی این بخش در فدراسیون بوکس گفت: تا آنجا که من می دانم ، یک فدراسیون آماتور نمی تواند یک بوکس حرفه ای را راه اندازی کند ، اما فدراسیون ما این کار را کرده است و محمد ستارپور را به عنوان رئیس معرفی کرده است. من هنوز نمی دانم که آیا این قانونی است ، اما دنیای بوکس حرفه ای جداگانه است و اطلاعات زیادی در مورد دوستان وجود ندارد. به هر حال ، من امیدوارم که بوکس ایرانی خوب باشد ، زیرا من و امثال من برای این زمینه سخت کار کرده ایم و ما نباید در سالهای گذشته در سه تا چهار سال سیگار کشیدیم.

پایان پیام/