هنجارشکنی بی‌پایان آقای به اصطلاح مدیر/ از تابوشکنی در رسانه ملی تا احتمال جریمه سنگین

رفتار جنجالی خدای عزیزمدیر تیم فوتبال تراکتور، وارد مرحله ای شده است که دیگر نمی توان آن را حاشیه ای یا تندخو توضیح داد. آنچه این روزها از او به چشم می خورد تبدیل یک موضع رسمی باشگاه به سکوی توهین، تحقیر، بد اخلاقی و زیر پا گذاشتن ابتدایی ترین استانداردهای حرفه ای است.

فردی که سال ها نامش با فوتبال ایران گره خورده بود، بیش از هر زمان دیگری خود را به عنوان یک “بال حرفه ای” ابداع کرد. فردی که حتی در مواجهه با تذکرات افکار عمومی، نهادهای رسمی و انتقادات رسانه ای، عقب نشینی نمی کند، اما با اعتماد به نفس شگفت انگیزی می گوید: من از هیچکس نمی ترسم، کمرم پر است.

از رسانه ملی تا استادیوم ها؛ توهین های مکرر، رفتار بی ادبانه

داستان یک و دو بار نیست. کاری که عزیزی انجام داده یک روند سریالی است. استفاده از فحاشی در برنامه زنده تلویزیونی; جایی که میلیون ها بیننده دارد و هر کلمه ای به عنوان رکوردی مستند در حافظه رسانه ها باقی می ماند. توهین به هواداران تیم های رقیب; رفتاری که یک مدیر باشگاه حتی در لیگ های آماتور هم اجازه انجام آن را ندارد. توهین به بازیکنان و مربیان حریف; اقدامی که آیین نامه انضباطی به وضوح آن را تخلف می داند. تکرار کلمات توهین آمیز در Mixdzon; نه از روی عصبانیت لحظه ای، بلکه با لحنی چالش برانگیز و سنجیده که چارچوب ورزش ایران را به خطر می اندازد.

این حجم از تداوم در هنجارشکنی بیشتر به نشانه «هیجان زده بودن» شباهت دارد تا نوعی رفتار سازمان یافته برای جلب توجه و نشان دادن مصونیت از قانون; به نظر می رسد عزیزی خود را فراتر از هر چارچوب اخلاقی و قانونی می بیند.

محرومیت مادام العمر یا بی تفاوتی فدراسیون از ترس؟

سوال مهمی که این روزها در ذهن بسیاری از اهالی فوتبال و رسانه شکل گرفته این است که چطور ممکن است یک مدیر رسمی باشگاه این همه رفتار غیرقانونی را تکرار کند و همچنان بدون محدودیت فعالیت کند؟

بر اساس آیین نامه انضباطی فوتبال ایران از جمله مطالب مربوط به توهین، انتشار الفاظ توهین آمیز، رفتار غیرورزشی با هواداران، عوامل تیم ها و رسانه ها، اینگونه موارد در زمره تخلفات جدی طبقه بندی شده و می تواند شامل جریمه سنگین، محرومیت از فعالیت های ورزشی و شرکت در مسابقات، ارجاع پرونده به کمیته اخلاق برای بررسی بیشتر باشد. فعلا اتفاق خاصی پس از احضار این فرد به کمیته انضباطی رخ نداده و پیش بینی می شود این مدیر فوتبال مادام العمر از فعالیت فوتبالی محروم شود.

توجه به این نکته ضروری است که قانون فقط برای بازیکنان نیست. هر فردی که پست رسمی در باشگاه دارد مشمول همان چارچوب انضباطی است. همچنین بر اساس قوانین عمومی کشور، توهین و استفاده از عبارات توهین آمیز در فضای عمومی و رسانه ای قابل پیگرد قانونی و کیفری است و هیچکس از این قاعده مستثنی نیست.

وقتی یک مدیر تبدیل به یک بحران ساز دائمی می شود

فوتبال ایران سال هاست که از نبود ثبات مدیریتی، رفتار عاطفی و عدم آموزش حرفه ای رنج می برد، اما آنچه این بار شاهد آن هستیم، سطح جدیدی از بحران سازی است. عزیزی نه تنها به عنوان یک «الگو» برای بازیکنان باشگاه ظاهر شده است، بلکه با رفتارهای اخیر خود عملاً به باشگاه خود نیز ضربه زده است. تخریب آبروی تراکتورسازی در لیگ برتر، ایجاد فضای تنش بین تیم و هواداران، قرار گرفتن باشگاه در معرض جریمه های سنگین و افزایش اصطکاک رسانه ای و حاشیه های همیشگی از جمله اتفاقاتی است که می تواند وجهه باشگاه تراکتورسازی را تخریب کند.

وقتی مدیری در پست رسمی نه تنها از اشتباهاتش عذرخواهی می‌کند، بلکه آنها را «محترم» جلوه می‌دهد و با زبانی چالش برانگیز می‌گوید «پشتم پر است»، این پیام را به جامعه فوتبال می‌دهد که می‌توان قانون را دور زد، توهین کرد، اخلاق را زیر پا گذاشت و همچنان در فوتبال ایران در قدرت بود.

زمان رویارویی تعیین کننده است. نه به خاطر یک توهین، بلکه به دلیل یک الگوی خطرناک

آنچه امروز نیاز است فقط واکنش به یک کلمه بی ادبانه نیست بلکه برخورد با یک الگوی رفتاری خطرناک است که می تواند بدعت در فوتبال ایران شود. اگر نهادهای نظارتی با چنین تکراری مماشات کنند، فردا هر کدام از مدیران و عوامل تیم ها می توانند با توجیه هیجان فوتبال، هر رفتاری را از خود بروز دهند.

فدراسیون فوتبال و کمیته های ذیربط موظفند با قاطعیت و بدون تعارف با این تخلفات برخورد کنند و با نگاهی به سابقه رفتاری افراد به موضوع رسیدگی کنند و با توجه به تکرار و تاثیر اجتماعی رفتار، مجازات را اعمال کنند.

این یک مطالبه عمومی است و فوتبال ایران نمی تواند به میدان توهین و تحقیر و نمایش های غیراخلاقی تبدیل شود.

انتهای پیام/